Illusie
Illusie?
Laat mij opnieuw
geboren worden,
in de dood.
Misschien wordt het
wel beter..
Ik wist niet wat ik voelde,
tranen, vele tranen huilde ik
dagen en nachtenlang.
En ik zie het zwarte van de nacht,
nét iets anders dan anders
het valt op me neer als een steen
die ik niet dragen kan.
Ik wist niet wat ik voelde
ik was moe, zo moe
en het was stil, zo ontzettend stil
dat het zelfs mooi was.
Reacties op dit gedicht
| pia ^^: | Vrijdag, januari 30, 2009 20:07 |
| heel erg mooi verwoord ;) maar er is ook altijd weer een nieuw begin. liefs |
|
| switi lobi: | Maandag, januari 26, 2009 16:52 |
| Soms draagt het zwarte als een witte jas... Wat heb je dat gevoel indringend goed beschreven. Dikke kus en heel veel liefs, switi lobi |
|
| xavion: | Zaterdag, januari 24, 2009 12:46 |
| Vol emotie, erg mooi... | |
| lexx: | Vrijdag, januari 23, 2009 23:22 |
| dank je :) het zijn ook maar woorden; wat uitingen. niemand die me werkelijk kent, hier in gedichtjesland. | |
| lexx: | Vrijdag, januari 23, 2009 23:15 |
| tuurlijk houd ik van veel mensen. 1 illusie he. afstand scheppen ook, geen mens die mij nog serieus neemt. kan me ook geen hol schelen trouwens. :) kus. |
|
| lommert: | Vrijdag, januari 23, 2009 10:27 |
| er is zoveel niet te dragen , komt mij op....mooi dat anderen dat wel kunnen..;)liefs van mij kus willem;) |
|
| Anders: | Donderdag, januari 22, 2009 16:12 |
| serene rust verlangen meer mensen naar. ik voel herkenning, is goed heel erg goed knuff |
|
| kerima ellouise: | Donderdag, januari 22, 2009 09:27 |
| stilte en het niets meer voelen heeft zo''n enorme kracht dat ieder geluid van leven teveel is...maar als je het zwarte ziet...dan zie je ook het witte...ja toch... weer erg mooi de stilte in je woorden gelegd liefs kerima ellouise |
|
| Samhain: | Donderdag, januari 22, 2009 01:01 |
| Op een dag zal ik zo stil zijn als het meer van Genève, maar hij waar ik van hou ... wil dat het liefste, lieve goedbedoelende woorden niet! Mooi en stilmakend gedicht, ik voelde me laatst net als hoe jij jouw gevoel in je prachtgedicht omschreef, liefs en kracht Sammie X | |
| Lone Dreamer: | Woensdag, januari 21, 2009 23:59 |
| Er schuilt schoonheid in het sterven, er ligt vrede in de stilte, zaligheid in loslaten, in alles laten gaan... maar er huist schoonheid in het leven, er schuilt hoop in de pijn en onmacht... Alleen vraagt dat een andere manier van kijken, maar het is het waard er voor wakker te blijven ;-) Of op een dag weer te ontwaken... Schitterend geschreven... Heel intens het geluk van het loslaten beschreven... Zo stil dat het mooi was, ongelofelijk. Liefs, Lone |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roo$je | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||