trilogie over leven, liefde , dood
2 .de hand
(soms tot een vuist gebald)
een hand
die tegelijk een pen
maar ook het wapen jongleert
aeonen van gedachten
- jouw naam op schouder -
op perkamenten streelt
naar jou met liefde smijt
zich over contingenten
om jouw lachen strijdt
jou in de levenslijnen vindt
je nooit hebt mogen vatten
slechts in een wanen schuiven
zoals de ringen uit wat zilverbladen
als lakens om de hete lendenen
neemt, sneert en laat
in leegte grijpen
de hand die uitwist
neerslaat jou
blijft slijpen
22-01-2009
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Vrijdag, januari 23, 2009 09:25 |
| graag gelezen | |
| roosjerood: | Donderdag, januari 22, 2009 09:27 |
| wat een parel , pure klasse heel mooi |
|
| Hazen: | Donderdag, januari 22, 2009 09:12 |
| Vingers vol liefde op golven van warmte... zo mooi Sunset! Liefs, |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 22, 2009 08:59 |
| poetische pracht, heel bijzonder alles omschreven, met graagte gelezen lieve groet Cobie Goede morgen Sunset Ingo kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||