Onze brug van vandaag (en morgen)
laat de stervende van gisteren tijd gekleurd
maar ongedeeld voorbij de rode horizon
herkenbaar als alibi van nimmer volwassen
onder de dromenvleugels van ons beiden
tel niet korrels van zand daar strand beweegt
en terug in zee mee de vele golven beveelt
maar bouw met vandaag en morgen stenen
mee naar antwoorden voor de dagen erna
http://rudolf.web-log.nl
Reacties op dit gedicht
| julius dreyfsandt z.s.: | Zaterdag, januari 24, 2009 13:00 |
| ja, ik zei het al eerder.,,, prachtig |
|
| isolina: | Zaterdag, januari 24, 2009 11:38 |
| doordenkend mooooooi . knuff maria (Isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||