De stilte van de nacht,
Een in slaap vallend kind, zo rustig en zacht.
En dan die opengaande deur,
ze ruikt nog net van beneden die vertrouwde koffiegeur.
Een angstaanjagende gestalte blokkeert het enige binnenvallend licht,
niet wetend wat ze moet doen, doet ze maar haar ogen dicht.
Gedachtes flitsen door haar hoofd,maar ze weet echt niet wat ze moet doen. Die angstaanjagende gestalte wel, dat bleek toen.
Even later sluit hij weer de deur,
en weg is haar onschuld, samen met de koffiegeur.
Opa, misschien lees je dit ooit nog wel,
voor mijn part loop je maar rechtstreeks naar de hel.
smascha