Wanhoop.
De hardheid van gesteente
omhuld door geschreeuw.
In de diepte
van een bloedend hart
vind men nooit wat
men zoekt
Wat verloren was
in zogezegde gevaarte
zal in een wirwar van
wegen
zichzelf kruisen
gedwongen in een
keurslijf
net als de sporen van
die veters
hard aangespannen
in dat vel
is al wat overblijft
alleen nog
de wanhoop
Reacties op dit gedicht
| Longo Ornella: | Zaterdag, maart 07, 2009 17:17 |
| Laat de wanhoop je niet drijven... Vecht door en probeer vooral ''hier'' bij ons te blijven... Liefs en sterkte Ornella |
|
| Dwaallicht: | Zaterdag, januari 24, 2009 20:49 |
| Sterk en mooi schrijven! Liefs Dina |
|
| isolina: | Zaterdag, januari 24, 2009 19:45 |
| heel mooi dit knuff maria (isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: My Life | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||