Zusters
Bloed verwanten
Zielenzusters
Twee handen op een buik
Twee wervelwinden
als we samen zijn
Mam slaakt een diepe zucht,
Onze kinderen schamen zich
En wij?
Onze tranen stromen van plezier
Maar soms ook van verdriet
Jij kan mij laten lachen
als ik alleen maar wil huilen
Bij jou kan ik mezelf zijn
Jij luistert
en oordeeld niet
Samen zijn we sterk
en kunnen we de wereld aan
We zijn zusters
in bloed en ziel
Voor altijd
Reacties op dit gedicht
| redbabenl: | Zondag, januari 25, 2009 19:54 |
| praat me er niet van.. dit is zoooooo waar lol | |
| isolina: | Zondag, januari 25, 2009 19:43 |
| heerlijk, zussen . ik heb de mijne al 9 jr niet meer, gestorven door een medische fout. doodgebloed op deoperatie tafel !!! knuff maria (Isolina) | |
| xavion: | Zondag, januari 25, 2009 19:28 |
| :) |
|
| Dasje (lucky): | Zondag, januari 25, 2009 18:55 |
| Die heerlijke band tussen zusjes :o) herkenbaar! En zusjes mogen al eens een potje breken bij elkaar, het komt toch weer goed! Mooi sterk geschreven! Vriendelijke groetjes, Dasje ;o) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~Lotus~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||