het spoor loopt dood

de weg is afgesloten

blokkades zijn te zwaar

wat in jaren is gebouwd

werd in een fractie

gemaald tot gruis

het restant

is een grote berg

met daar onder begraven

jaren lange herinneringen

en wat overblijft zijn

mijn overpeinzingen

waarom doe ik

het heeft het wel zin

om weer puin te gaan ruimen

en me te laten bekogelen

met zwaar geschud  

of is het tijd

om te gaan zoeken

naar een nieuwe weg

om deze te bestraten

met nieuwe stenen

 en ik vraag me

in stilte af

heb ik mijn beste tijd gehad

is de tijd van gaan

nu aangebroken

christa