Ondergesneeuwd
het bijt en
het bijt hard
het bijt zelfs zo hard
dat mijn schaduw vastvriest
aan de besneeuwde grond
gelukkig sneeuwt het
sneeuwt hij onder
mijn schaduw
onder witte warmte
zal hij wachten
en vrijkomen bij
de eerste lentezon
(geschreven toen het witte sneeuwtapijt zich uitstrekte)
het bijt hard
het bijt zelfs zo hard
dat mijn schaduw vastvriest
aan de besneeuwde grond
gelukkig sneeuwt het
sneeuwt hij onder
mijn schaduw
onder witte warmte
zal hij wachten
en vrijkomen bij
de eerste lentezon
(geschreven toen het witte sneeuwtapijt zich uitstrekte)
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Maandag, januari 26, 2009 22:59 |
| hou van dit dicht | |
| Dasje (lucky): | Maandag, januari 26, 2009 19:56 |
| Aha! Vandaar dat jij naar de lente verlangt :oD Ben het met Kerima eens. Mede door je korte zinnen komt de bijtende kou tot leven. Bijzonder graag gelezen! Liefs, Dasje ;o) |
|
| Lily May Parker: | Maandag, januari 26, 2009 18:02 |
| prachtig dit Ronny, graag gelezen hoor kus Lily may |
|
| kerima ellouise: | Maandag, januari 26, 2009 14:25 |
| mooi gedaan ook met die herhaling! liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Maandag, januari 26, 2009 13:20 |
| Da''s mooi.. Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||