De flat tegenover haar
De flat tegenover mij
Hij staat stil te stralen in de zon
Daar woonde zij met haar man
Nu moet zij alles alleen doen zolang zij kan
Soms is zij even zichzelf kwijt
Dan zit zij terug in de verleden tijd
Dan spreken zij weer met elkaar
Zij luistert daar weer naar
Soms hoort zij, dat een deur zich opent of sluit
Of lopen in een kamer, die ze niet gebruikt
Dan wordt ze onrustig en loopt naar het raam
Ziet hem in gedachten weer gaan
Dan doet ze even haar ogen dicht
Zij staat dan daar in het volle zonnelicht
Dan verdwijnen die verdrietige gedachten
Dan zien de overburen een vrouw die toch weer even lachtte.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, januari 26, 2009 20:13 |
| Jeetje hanna wat een pracht schrijven, ik zie het helemaal voor me lieve groet Cobie kuzzz fijne avond ik las je weer graag hoor |
|
| Hilly N: | Maandag, januari 26, 2009 20:07 |
| Heel mooi geschreven Lieve groetjes, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||