Thuis en ergens anders.
Vanuit een heerlijk verwarmd huis,
beker senseo erbij,
kijkend uit mijn raam
naar een prachtige dag,
zie ik de laatste nevel
uit de bomen verdrongen worden,
een dun laagje rode gloed achterlatend.
Direct daarboven
begint een blauwe lucht
met hier en daar
wat witte wolkenstreepjes,
als uit een onzichtbare losse pols
lukraak uitgestrooid.
Vogeltjes verdringen elkaar beurtelings
op het voederplankje,
op veilige hoogte aangebracht
op een afgezaagde boomstam,
en bekvechten om de stukjes
van het oude brood
die er zojuist zijn neergelegd.
Voor wie het nog niet gemerkt heeft;
ik heb er zin in vandaag!
: Overigens ben ik van mening
dat in het kader van meer
assertiviteit op de werkvloer
het moet worden toegestaan
om lastige klanten te meppen
met een natte zwabber.
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, februari 04, 2009 22:50 |
| heel mooi. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, februari 01, 2009 18:20 |
| mooi | |
| fortuna: | Maandag, januari 26, 2009 23:53 |
| en dan de lachtraantjes nog even door de zwabber halen... :D Zo te zien heb je volop genoten, Peter! Liefs uit A''dam |
|
| Marina van Vledder: | Maandag, januari 26, 2009 22:14 |
| Hmm dat laatste ben ik het compleet mee eens! Excuses als deze zwabber in de bleek heeft staan weken... - lacht. |
|
| Peterdw.: | Maandag, januari 26, 2009 21:57 |
| Het zijn twee zalige hoogtepunten van de dag, dát zouden meer mensen moeten doen! | |
| hiljaa: | Maandag, januari 26, 2009 21:52 |
| ik neem een expresso en wil soms ook meppen met een nattte vod hahaha knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Maandag, januari 26, 2009 21:32 |
| vooral dat laatste daar zit je helemaal bij mij in het zelfde straatje, meppen met die zwabber Peter een mok senseo, tja ook lekker lieve groet Cootje kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||