de rode draad (1)
je ziet het huis alleen op witte januaridagen
wanneer het sneeuwschijnt, ijsregent
alle weiden zonneglad zijn
lettergrepen verweren, worden onzin
ook al sturen zij je op een reis
- vergeet de rode draad niet
kijk, het begint langzaam te sneeuwen
vensters openen zich wijd
alsof zij moeten ademen
gordijnen bewegen ritselend
in danspas van het verleden
- ik weet, sneeuwvlokken zijn als glas
wanneer zij bodem raken
een oude vrouw met lang en witgrijs haar
verzamelt stil fonkelende sterren
draagt ze naar binnen
daar legt zij een spoor
jij ziet alleen het huis
op witte januaridagen
- vergeet de rode draad niet.
sunset27-01-2009
Reacties op dit gedicht
| Gewoon Amy: | Dinsdag, januari 27, 2009 12:35 |
| Prachtige poezie, sfeervol! liefs amy |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, januari 27, 2009 11:33 |
| Zo is het, zij vergeet de rode draad niet! Graag gelezen! Lieve groet, fijne dag dicky |
|
| hiljaa: | Dinsdag, januari 27, 2009 11:28 |
| de rode draad doorheen de winterdagen geefe-t warmte knufliefs-hiljaa-- |
|
| isolina: | Dinsdag, januari 27, 2009 11:09 |
| intens genietend gelezen , zag zo de vrouw en de sterren die zijn het huis in droeg!!!! mooi knuff maria (Isolina) | |
| switi lobi: | Dinsdag, januari 27, 2009 09:05 |
| Een prachtige sfeer in droomwoorden die waarheid bevatten. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||