Beeld
Haar hoofd omhoog, dat lukt niet meer
Haar rug wil niet meer recht
Het eigen denken doet haar zeer
Haar glimlach is onecht
Bitter is ze aan het worden
Ooit was ze een vlotte meid
Ze heeft zich tot verdriet versneden
met een mes van zelfverwijt
Haar rug wil niet meer recht
Het eigen denken doet haar zeer
Haar glimlach is onecht
Bitter is ze aan het worden
Ooit was ze een vlotte meid
Ze heeft zich tot verdriet versneden
met een mes van zelfverwijt
Reacties op dit gedicht
| Twee Sokken: | Dinsdag, januari 27, 2009 19:16 |
| @Red. Bedankt voor de tip. Zal ik meenemen in de volgende. T.S. |
|
| Fairouz: | Dinsdag, januari 27, 2009 17:34 |
| Goed geschreven zeg...lieve groet, Fairouz | |
| sunset: | Dinsdag, januari 27, 2009 13:45 |
| Wohw! Chapeau voor deze treffende tonende verwoording. Warme groet, sunset |
|
| red one: | Dinsdag, januari 27, 2009 13:29 |
| Hopelijk vind ze weer rust en liefde. Twee sokken, opbouwende kritiek een hoofdletter hoeft niet persé bij elke regel dat leest een beetje met horten en stoten. GRoetjes red |
|
| switi lobi: | Dinsdag, januari 27, 2009 12:56 |
| Goed dat ze het opschrijft dan. switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Twee Sokken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||