Stilte die verbergt
stilte die verbergt
een verdrietige zang van woede
een onbestemd gevoel
wurmt zich in mijn onderbuik
onvermurwbaar
te aanwezig
om te ontspannen
te aanwezig
om te ontsnappen
de waarheid lijkt
een bijeen gelogen melodie
van egoisme
passioneel
maar net iets te hard
het eindigt vast
zoals het ooit is begonnen
tegen beter weten in
ondoordacht
onbezonnen
helaas
creeert de componist
die in mij huist
-vol zelfkwelling-
alvast een nieuwe ouverture
in stilte die verbergt
een verdrietige zang van woede
een onbestemd gevoel
wurmt zich in mijn onderbuik
onvermurwbaar
te aanwezig
om te ontspannen
te aanwezig
om te ontsnappen
de waarheid lijkt
een bijeen gelogen melodie
van egoisme
passioneel
maar net iets te hard
het eindigt vast
zoals het ooit is begonnen
tegen beter weten in
ondoordacht
onbezonnen
helaas
creeert de componist
die in mij huist
-vol zelfkwelling-
alvast een nieuwe ouverture
in stilte die verbergt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||