Vergeven
Puike piekeruren sturen
zwarte nachten naar einders
onbereikbaar ver van hier
snippers verscheurd papier
dwarrelen door harde hoofden
verbitteren bloedrode harten
Wat heb ik je aangedaan
en daarmee ook mijzelf?
Lichte stralen spetters vuur
pogen koude te verdrijven
nodigen uit om te verblijven
in een stad van heelmeesters.
Zwarte Open handen vouwen zich
Witte handen vormen lelies
niet morgen maar nu
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, januari 27, 2009 22:11 |
| Prachtige laatste strofe | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 27, 2009 19:29 |
| indrukwkkend schrijven vooral het einde gr.janny |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, januari 27, 2009 18:17 |
| wohhh dit is mooi vooral de slaatste strofe lieve groet Cobie In Lak''ech kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amethist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||