Nu heb ik het onder controle
Ik weet het zeker, ik kan het aan.
Ik voel de kracht weer in mijn lichaam
Ik kan weer op mijn eigen benen staan.
Meende zoveel te zijn verloren.
Wist niet meer hoe het voelde om mezelf te zijn.
Mensen spraken zoveel woorden
En die doen ontzettend pijn.
Ik zette even een masker op
Ik kon lachen en verder gaan
Maar ’s avonds alleen in het donker
Dan viel er weer zo’n traan.
Die me laat schreeuwen van binnen,
Help me, ik kan het niet alleen.
Ik wil niet meer leven in mijn eigen schaduw,
Ik wil dit gewoon overwinnen.
Toch zet ik mijn masker af,
En open weer een deel van mij.
Zodat ik weer even mezelf kan zijn,
Want dat gevoel dat maakt me vrij.