Als het windje waait en deuren slaa
Als het windje waait en deuren slaan
Is het tijd om tegenaan te gaan
Dan moet ik trapjes op raampjes dicht
Met wat angst en vrees op mijn gezicht
In klaar lichte dag gaat dit heel goed
Doch in de nacht of bij avondgloed
Komen er van die rare vragen
Die zich als schimmetjes voordragen
Alsof er plots spoken voor mij staan
Witte vodden zonder één orgaan
Waarom schuwen zij dan mijn kaarslicht
Dat ik nader komend op hen richt
De vraagt is soms een klein beetje moed
Waarom men zich wel dan niet spoed
Maar ze zouden dan niet meer klagen
Of al over mijn luiheid zagen
Is het tijd om tegenaan te gaan
Dan moet ik trapjes op raampjes dicht
Met wat angst en vrees op mijn gezicht
In klaar lichte dag gaat dit heel goed
Doch in de nacht of bij avondgloed
Komen er van die rare vragen
Die zich als schimmetjes voordragen
Alsof er plots spoken voor mij staan
Witte vodden zonder één orgaan
Waarom schuwen zij dan mijn kaarslicht
Dat ik nader komend op hen richt
De vraagt is soms een klein beetje moed
Waarom men zich wel dan niet spoed
Maar ze zouden dan niet meer klagen
Of al over mijn luiheid zagen
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||