voor Katrien
Ik besef dat ik al een tijdje
niet meer bij je beste vrienden ben
misschien ook nooit geweest
in al die jaren dat ik je ken
Ik kan het wel begrijpen
dat je moeilijk praten kan
Maar al die vreselijke dingen
waarom zei je er niets van?
Je leek altijd zo vrolijk
niemand van ons wist het toen
dat je zo'n verdriet had
we hadden toch iets kunnen doen?
Misschien had ik je kunnen helpen
al was het maar een kleine stap
desnoods alleen maar praten
of een knuffel en wat vriendschap
Ik weet dat het er nog is
het verdriet en al die pijn
Kan ik het een beetje goedmaken
door er nu voor je te zijn?
niet meer bij je beste vrienden ben
misschien ook nooit geweest
in al die jaren dat ik je ken
Ik kan het wel begrijpen
dat je moeilijk praten kan
Maar al die vreselijke dingen
waarom zei je er niets van?
Je leek altijd zo vrolijk
niemand van ons wist het toen
dat je zo'n verdriet had
we hadden toch iets kunnen doen?
Misschien had ik je kunnen helpen
al was het maar een kleine stap
desnoods alleen maar praten
of een knuffel en wat vriendschap
Ik weet dat het er nog is
het verdriet en al die pijn
Kan ik het een beetje goedmaken
door er nu voor je te zijn?
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Vrijdag, april 05, 2002 22:52 |
| oow wat lief van jou kleintje,weer een vriendin waar ze op rekenen kan en praten dat zal ze nu zeker wel doen, ik hoop dat jullie die vriendschap nu weer oppakken en er samen van genieten................ liefs pramodah |
|
| Sheena: | Vrijdag, april 05, 2002 22:50 |
| Wauw Katje boft met zo'n vriendin ... en soms hoef je niet alles te weten en moet je elkaar even los laten, dat is niet erg ... echte vriendschap komt altijd weer terug ... zoals je ziet en schrijft .... liefs, Sheena |
|
| maneschijn: | Vrijdag, april 05, 2002 14:08 |
| Lieve Daniëlle.. Om te beginnen.. vind ik dat ons fie hieronder een pracht van een reactie heeft neergezet.. Ze zegt wat ik bedoel.. Maar ik zal nog ff verder uitwijden.. Weet je.. In al die tijd dat ik met jou op school zat, kende ik je niet zo goed.. Dat is pas de laatste twee, maar vooral het laatste jaar op ons scholeke veranderd.. En vanaf toen.. Vond ik u echt een supermens.. Remeber ons gekwetter in Italië enzo.. Weet ge .. Toen heb ik genoten.. Dat was de reis van |
|
| Mijpeke: | Vrijdag, april 05, 2002 12:04 |
| Sommige mensen hebben het heel moeilijk om over hun problemen te praten... en daarom doet het al goed om te weten dat er mensen zoals jij zijn die met haar inzitten, en waarvan ze kan weten dat ze bij u terecht kan. Ik vind het een prachtig gedicht, goed omschreven... en Katrientje verdient alleen maar het beste Take care Fiona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kleintje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2002 | ||
| Thema's: | ||