levensgroot eenzaam gevoel
ik zucht terwijl ik de lucht
tot mij neem waar jij eens doorheen liep
de ruimte lijkt zo leeg
eens een gewone kamer
de muren lijken niet meer tastbaar
en veiligheid voelt zo ver weg
koud is het buiten
wat langzaam binnendringt in het hart
klopppend op de laaste hoop
omdat ik weet
dat je weer komt
maar tot die tijd
voel ik me alleen op de wereld
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, januari 28, 2009 14:30 |
| Verlangend mooi geschreven! Liefs,dicky |
|
| Sunbeam: | Woensdag, januari 28, 2009 14:11 |
| Sterk geschreven, xx |
|
| hiljaa: | Woensdag, januari 28, 2009 10:19 |
| intens gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| roosjerood: | Woensdag, januari 28, 2009 09:41 |
| zo verlangend ,stilmakend verwoord | |
| sunset: | Woensdag, januari 28, 2009 09:22 |
| Intens verlangend, voelbaar overgebracht. Liefs en knuf, sunset |
|
| lommert: | Woensdag, januari 28, 2009 09:10 |
| ik zie dr eentje ijsberen;) verlangende woorden liefs weer willem |
|
| switi lobi: | Woensdag, januari 28, 2009 09:05 |
| Dan moet diegene maar snel komen meis. Liefs voor jou en thuis, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||