Op de huid geschreven
Op de huid geschreven
De nacht sloot zijn poorten tot weemoed
één voor één
Voor ons
lichter de vlakten van verdriet
afgemaaide velden van vrijheid
die tekort zal zijn
ongeacht
jouw ogen geven argwaan
wolken drijven stil
ik heb je gekend
strelend
droomde dat mijn spiegelbeeld
jouw ogen had, jouw stilte kreeg
want ik ben diegene die
ooit 'jij' kon worden
Toon mij je binnenste
van je gezichtsveld
zodat ik de snaren van je stilte
kan voelen
Speel voor mij een nieuw lied
anders dan de wind die ons steeds
luider opdringt.
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Donderdag, februari 26, 2009 21:38 |
| Oei, erg mooi vind ik dit! Ik lees en herlees.. Liefs maar weer, |
|
| eye witness: | Woensdag, februari 25, 2009 21:41 |
| ik vergeet vaak hoe mooi jij dingen kan omschrijven... xx |
|
| japonica: | Woensdag, januari 28, 2009 21:26 |
| Dit is ook niet bepaald misselijk geschreven. Erg mooi slot met een geweldige beeldspraak. Knap !!! Liefs Jap |
|
| Froukje Vos: | Woensdag, januari 28, 2009 17:11 |
| Als ik dit lees...denk ik ja, ik ken je....... Wonderlijk mooi jouw gedicht! groet Froukje |
|
| Quicksilver: | Woensdag, januari 28, 2009 15:27 |
| prachtig geschreven! liefs,dicky |
|
| Sunbeam: | Woensdag, januari 28, 2009 13:47 |
| Jaja, heel mooi! xx |
|
| arie: | Woensdag, januari 28, 2009 12:24 |
| een Tatoo is op de huid geschreven... Maar jouw intense verwoording ligt daar heel dicht bij... Ik kan je slechts zeggen; Laat los... en kleur mee in de klanken van uw zijn... Knuff, arie En houd je in omarming,even stevig vast |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flores | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||