verborgen tranen
Ogen
Ogen gezwollen van niet geuite tranen
Ogen, die mij aankijken vol verdriet
Het zijn altijd weer opnieuw de ogen
Die de ander gelukkig nimmer ziet
Verdriet hou ik liever verborgen
Verwerking kost immers de nodige tijd
De spiegel is mijn dagelijkse confrontatie
En zie in m,n ogen mijn verzwegen strijd
Opgejaagd door ontevreden berichten
Brengt in mijn slaap geen goed gevoel
. hoe ik ook vecht tegen verborgen tranen
Begrijpt men niet hoe ik dit bedoel
Karin
Reacties op dit gedicht
| Marc Geerinck: | Donderdag, januari 29, 2009 13:14 |
| Laat je niet teveel opjagen Karin, doe het rustig aan, je bent een goed mens soms werken tranen verlossend en voel je je daarna beter, liefs, Marc |
|
| karinvangelder: | Donderdag, januari 29, 2009 12:19 |
| och Fairouz. dat zijn van die dagen . ook ik ben maar mens dus heb ik beslist ook weleens een dip . komt wel weer goed maar, bedankt ! ik wens je veel sterkte morgen ..en hoop dat je weer snel mag herstellen ! lieve groet, Karin . |
|
| Fairouz: | Donderdag, januari 29, 2009 11:50 |
| Lieve Karin, Ik heb de laatste dagen zo het gevoel dat je niet lekker in je vel zit ? Wat vivika zegt klopt wel...zwijgen helpt niet maar uit ervaring weet ik dat praten ook zijn nadeel kan hebben. Hoe dan ook ik hoop dat ik gauw weer wat positiefs van je lees. (ik moet morgen geopereerd worden dus ik lees vandaag alleen heel af en toe ) Liefs, Fairouz |
|
| vivika: | Donderdag, januari 29, 2009 11:23 |
| om te verwerken moet je praten...nee? als je zwijgt kan men je niet begrijpen denk ik en als je praat kan dat natuurlijk ook niet het gewenste effect hebben mr zwijgen lost volgens mij dan he? niks op dan loop je zo te zwijgen...:( knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||