Door warmte bevangen
De ruitenwissers vegen de kletterende
regendruppels van de voorruit
Op gedreven wijze jaag ik door de nacht
over de snelweg naar mijn Lief
die thuis op me wacht
De brede rechte weg, anders altijd zo druk
is op dit tijdstip leeg en verlaten
het stormachtige weer deze nacht één groot drama
De amper zichtbare omgeving vormt kale schimmen
In de zomer was dit nog een panorama
Een uurtje te gaan tot ik voor haar deur uitstap
Mijn ziel vult zich met verliefd verlangen
op weg door het koude winterlandschap
in gedachten aan mijn Lief
door warmte bevangen
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Donderdag, januari 29, 2009 15:46 |
| Zolang dat vuurtje vanbinnen blijft smeulen mag het als es stormen :o) Heel mooi! Vriendelijke groetjes, Dasje ;o) |
|
| Oorlam: | Donderdag, januari 29, 2009 14:47 |
| :) ("in opgewonden staat verliet Haico ten B. de woning..) |
|
| _LoRena_: | Donderdag, januari 29, 2009 13:06 |
| leeg en verlaten ren ik door de nacht naar mijn lief die verlangend me wacht Mooi zo Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Haico ten Brinke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||