de angst in mij
Terwijl de regen tegen het raam klettert
Denk ik terug, aan nu bijna een jaar geleden
Terug aan het verdriet
Terug aan de machteloosheid
Terug aan de pijn
Er was niets dat ik kon doen
Behalve hopen en afwachten tot het voorbij was
Terugkijken naar het verleden maakt me verdrietig
De toekomst maakt me bang
Daarom kijk ik opzij, naar mijn vrienden
Waarmee ik altijd lachen kan
Alsof er niks gebeurd is
Nu ik erover schrijf, lijkt het weer zo dichtbij
Ik herleef de angst
De angst en de machteloosheid
Diep verborgen zit het nog steeds in mij,
Verstopt in een zwart hokje, dat ik het liefst blijf vermijden…
Denk ik terug, aan nu bijna een jaar geleden
Terug aan het verdriet
Terug aan de machteloosheid
Terug aan de pijn
Er was niets dat ik kon doen
Behalve hopen en afwachten tot het voorbij was
Terugkijken naar het verleden maakt me verdrietig
De toekomst maakt me bang
Daarom kijk ik opzij, naar mijn vrienden
Waarmee ik altijd lachen kan
Alsof er niks gebeurd is
Nu ik erover schrijf, lijkt het weer zo dichtbij
Ik herleef de angst
De angst en de machteloosheid
Diep verborgen zit het nog steeds in mij,
Verstopt in een zwart hokje, dat ik het liefst blijf vermijden…
Reacties op dit gedicht
| _LoRena_: | Donderdag, januari 29, 2009 17:06 |
| Zolang onlyme begrijpende vrienden heeft die haar kunnen doen lachen, komt ze dit wel te boven, beetje per beetje.;) Wel moedig geschreven! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: onlyme* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||