Afval cyclus
Langzaam verdwijn ik
onbewust vertrokken
zonder te melden
via het afvalwater
in het oneindig riool
ratten badderen
in mijn levenszweet
bacteriën splitsen
sneller dan een seconde
tot giftige parasieten
grauw stinkend water
gruwel voor het leven
opgevangen in putten
rioolwater weer gezuiverd
tot helder drinkwater
bewust van leven
stromen mijn woorden
in een waterval
helderheid van geest
de ziel contact intens
schoon is mijn huis
bloemengeur verweven
met lichaamsgeur
die leven inhoud geeft
aanzet tot bewustwording
spoedig vertrek ik weer
onbewust gewassen
klaar voor de tocht
met het lichaamsvocht
door het eindeloze riool
cyclus van het leven.
05-04-‘02/12:07
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Vrijdag, april 05, 2002 18:12 |
| wat water al niet in een mens los maken c.q. schoonwassen kan ..... Sheena |
|
| waterval: | Vrijdag, april 05, 2002 14:27 |
| die waterval zal dus nooit zonder werk zitten,..... :-)) | |
| Thecool: | Vrijdag, april 05, 2002 14:01 |
| riolen om te dolen gezuiverd elke keer reincarnatie van ??? een mooie Wil Harold (::) |
|
| free: | Vrijdag, april 05, 2002 13:24 |
| n wel erg cynische benadering van t grote afscheid angel... hmm ja waarom niet.. een kern van waarheid zit er in... graag gelezen liefs free |
|
| christina: | Vrijdag, april 05, 2002 12:59 |
| Kom op Wil Verdwijnen doen we allemaal maar zoals jij het hier omschrijft Nee wil je verdwijnt niet in het riool Liefs en knuffie Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2002 | ||
| Thema's: | ||