Wachtend, mijmerend, denkend, hopend
Huilend, wachtend tot mijn hart gebroken wordt
Ik ben gewoon reëel, mijn kans is verkeken
Heb nooit echt een kans gehad, waarschijnlijk
Nog een paar uur en dan is het zo ver
Eerst keek ik keek ik misschien zelfs uit,
Naar het moment dat ik haar alles kan vertellen
Kijk er nog steeds naar uit om bij haar te kunnen zijn
Maar zal ik wel echt bij haar zijn, ik betwijfel het
Er is weer niemand die me begrijpt,
Opmerkingen als: "hoe lang denk je nodig te hebben?" en
"ik ben niet verliefd op je geworden,
Jij toch ook niet op mij?"
Om dat nog even extra duidelijk te maken
Of misschien toch iemand, die me wel een beetje begrijpt
Een klein meisje, vanbinnen o zo groot,
Die weer een beetje hoop in de liefde heeft gekregen
Maar haar heb ik er amper over gesproken
Ik ben weer grotendeels écht terug bij af,
Terug in mijn bootje, ver van iedereen
Geen land in zicht, geef ik er echt iets om?
Laat ook maar...