duivels genot
zo leef ik mijn leven...
verslaafd aan genot
ik zie het echt niet zitten...om zomaar alles op te geven
al voel ik me in de morgen barslecht,door en door rot...
zo ben ik ook verslaafd aan jou...
zo een moeite om mijn lusten te bedwingen
moeite met mezelf,zelfs geen spiertje berouw
om in mijn gedachten...je te nemen,zomaar te bespringen
als de avond valt komt het allemaal zo naar boven...
de donkere gedaante die je in mij bent
door drank en sigaretten en jou hete lijf weer bedrogen
alleen nog lust en verslaving die mij kent...
verslaafd aan genot
ik zie het echt niet zitten...om zomaar alles op te geven
al voel ik me in de morgen barslecht,door en door rot...
zo ben ik ook verslaafd aan jou...
zo een moeite om mijn lusten te bedwingen
moeite met mezelf,zelfs geen spiertje berouw
om in mijn gedachten...je te nemen,zomaar te bespringen
als de avond valt komt het allemaal zo naar boven...
de donkere gedaante die je in mij bent
door drank en sigaretten en jou hete lijf weer bedrogen
alleen nog lust en verslaving die mij kent...
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, januari 30, 2009 23:59 |
| ook al is elke verslaving natuurlijk zowel goed als kwaad | |
| Nummer 127: | Vrijdag, januari 30, 2009 23:58 |
| geniet maar lekker van het leven en alles wat daarbij hoort, je beleeft dit leven maar 1maal Nr 127 |
|
| ela: | Vrijdag, januari 30, 2009 00:32 |
| Welke verslaving ook, het is altijd te veel. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: papapruim | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||