Opkomende zon
Opkomende zon,
Die het bleke maanlicht verder doet verbleken,
Mij bewonderend doet stilstaan,
Moeder natuur haar minstrelen laat zingen,
Kleurenpracht laat verschijnen…
Opkomende zon,
Die mede de zaadjes laat ontkiemen,
Mijn huid bruin kleurt,
Die als een warme deken de aarde omhelst,
Een lichtpunt is in het donkere heelal…
Opkomende zon,
Die ook weer onder zal gaan elke avond,
Ook dan de hemel kleurt,
Mij wederom bewonderend doet stilstaan,
Totdat zijn licht dooft voor de nacht…
Die het bleke maanlicht verder doet verbleken,
Mij bewonderend doet stilstaan,
Moeder natuur haar minstrelen laat zingen,
Kleurenpracht laat verschijnen…
Opkomende zon,
Die mede de zaadjes laat ontkiemen,
Mijn huid bruin kleurt,
Die als een warme deken de aarde omhelst,
Een lichtpunt is in het donkere heelal…
Opkomende zon,
Die ook weer onder zal gaan elke avond,
Ook dan de hemel kleurt,
Mij wederom bewonderend doet stilstaan,
Totdat zijn licht dooft voor de nacht…
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 30, 2009 13:23 |
| mooi schrijven Ron met graagte gelezen lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ron Kranenburg | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||