ik kus de nacht
s avonds voor het slapen gaan
werp ik nog even een blik op de maan
dezelfde als waar jij naar keek
en wiens licht jij nog ietsje mooier leek
je komt bij me staan
en kijkt me aan
fluistert dat de maan mij mooier maakt
dan de zon die 's ochtends ontwaakt
ik kus je, voorzichtig
waar ben je nu?
doorzichtig
ik vang een glimp
van een stralende ster
daar boven, naast de maan
daar boven, heel ver
was je nog maar hier
naast me
kijkend naar de maan
ik wou dat ik je nooit had laten gaan
al is het niet mijn schuld
dat jij nu als een ster daar schijnt
al voelt het wel soms zo
en ik weet zeker
dat dit gevoel nooit verdwijnt
Reacties op dit gedicht
| Eichhorn: | Zaterdag, januari 31, 2009 20:53 |
| Dit is erg mooi zeg! Heel oprecht! Complimenten. x Dennis |
|
| little fly: | Zaterdag, januari 31, 2009 18:40 |
| Die ster heb ik ook gezien.. Inderdaad was het een hele heldere ster naast de maan, ik denk in iedergeval dat je die bedoelt.. Heel mooi geschreven en ook petje af, fijne vent is ook echt heel mooi.. Liefs, Linda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mother nature | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||