Kanker
Als kanker je leven langzaam binnenkomt
Lijkt het of er een hel op je afkomt
Iedere dag een nieuwe strijd
Een gevecht dat je door midden snijd
Dagen vol verdriet en pijn
Iedereen wil er voor je zijn
Maar het liefst van al ben je soms alleen
Gewoon een moment niemand om je heen
Je probeert je moed bij mekaar te zoeken
Ja zelfs in de kleinste hoeken
Je doet je best om terug op eigen benen te staan
En zo te strijd weer even aan te gaan
Lijkt het of er een hel op je afkomt
Iedere dag een nieuwe strijd
Een gevecht dat je door midden snijd
Dagen vol verdriet en pijn
Iedereen wil er voor je zijn
Maar het liefst van al ben je soms alleen
Gewoon een moment niemand om je heen
Je probeert je moed bij mekaar te zoeken
Ja zelfs in de kleinste hoeken
Je doet je best om terug op eigen benen te staan
En zo te strijd weer even aan te gaan
Reacties op dit gedicht
| doetsi: | Vrijdag, februari 13, 2009 22:37 |
| Dit is zeer zeker een hele zware weg, lijkt me dat je dit niet kan of wilt bevatten en nog zo heel veel te doen. Wens dat ze je kunnen steunen en wonderen komen, liefs |
|
| Dwaallicht: | Vrijdag, februari 13, 2009 21:27 |
| Veel sterkte gewenst! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Angel of gothic | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||