Hotel De Samenzwering...
Hotel De Samenzwering
(op het einde van de baan)
een kamer voor twee
tussen grijs en tevergeefs
alvorens in slaap te vallen
het is een akelige situatie
maar draag ik hemelse gewaden
in mijn dromen
of speel ik de naakte man
die onbewust op zoek is
mijn kindertijd beroert de gedachte
als ik wakker word
in
het verkeerde bed
en geluiden sterven op de gang
verlangens tekenen een vreemde
bij het kijken in de spiegel
als een kamer voor twee
maar voor de helft bezet is…
esteban 1 februari 2009
Reacties op dit gedicht
| Hazen: | Zondag, februari 01, 2009 19:43 |
| ''t Raakt me Esteban, hoe woorden het zout op geschaafde letters kunnen leggen... prachtig! Liefsknuf, |
|
| Dasje (lucky): | Zondag, februari 01, 2009 17:31 |
| Dit is zo mooi Esteban! Droef die eenzaamheid, maar hoe prachtig onder woorden gebracht! Liefs, Dasje ;o) |
|
| Windwhisper: | Zondag, februari 01, 2009 16:54 |
| jou te kunnen en te mogen lezen is een verrijking Esteban lieve groet en kuzzz Cobie aangrijpend mooi |
|
| isolina: | Zondag, februari 01, 2009 15:49 |
| solitudine !!!!! heel mooi. knuff maria (isolina) | |
| Dwaallicht: | Zondag, februari 01, 2009 15:38 |
| Prachtig... toch wel... een wat droeve, eenzame ondertoon! Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||