Overgave
ik hoef de ogen
niet meer te sluiten
eb en vloed
zijn binnen in mij
zelfs bewegen zij
de dromen
en ik,
ouder geworden,
laat de getijden
bescheiden, dat wel,
gaandeweg
in overgave stromen
niet meer te sluiten
eb en vloed
zijn binnen in mij
zelfs bewegen zij
de dromen
en ik,
ouder geworden,
laat de getijden
bescheiden, dat wel,
gaandeweg
in overgave stromen
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, februari 02, 2009 07:44 |
| Met de getijden stromen. Vol overgave. Maar altijd weer vol van dromen. Rustig kabbelend aan land komen. Lieve groet, Hilly |
|
| Hazen: | Zondag, februari 01, 2009 19:39 |
| Laat ''t maar op wimpers dobberen Hans, je woorden groeien mee in pracht... Liefs, |
|
| switi lobi: | Zondag, februari 01, 2009 19:29 |
| Wijsheid der jaren stroomt gestaag mee.. heel mooi! Lieve knuffel, switi lobi |
|
| Klaes: | Zondag, februari 01, 2009 17:19 |
| heerlijk golvend... elders 10 groets, |
|
| Windwhisper: | Zondag, februari 01, 2009 17:02 |
| ach lieve Hans, het ouder worden maakt toch ook wijzer en nadenkender lieve groet Cobie kuzzz |
|
| Innerchild: | Zondag, februari 01, 2009 16:03 |
| Leest kabbelent, Hans ! :) | |
| isolina: | Zondag, februari 01, 2009 15:54 |
| dat is het mooie van ouder worden !!! knuff maria (isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||