mijn lieve vrouw
je deelt alles met mij
voel me soms schuldig
want ik heb kids
en ze hebben allebei
iets wat aan je vreet
de één zoals je weet
is geestelijk gehandicapt
en ja die lieve griet van mij
ging even naar curacou
en maakte mij niet blij
kwam terug met een ziekte
niets aan te doen
met koortsen die piekten
en hoop dat ze het haalt
want zoals ik al zei
er is niets tegen
niets te overwegen
zelf niet in het ziekenhuis
daar hoort ze niet thuis
pas als ze bloedingen zou krijgen
kan ze daar heen
om transfusies te krijgen
en dan mijn zoon
wil bij haar langs
voor hem zo gewoon
maar met zijn handicap
snapt hij het gewoon
kan haar een tijdje niet zien
kan haar zieker maken
want woont in een woongroep
en is voor haar een zwarte doelgroep
moet haar beschermen
en mijn leven over haar ontfermen
en dan heb ik mijn lieve meid
een lieve lieverd
die mij verblijdt
want zij staat aan mijn zij
en zij ja zij hoort bij mij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||