luisterend
waarom luister je niet
naar mijn woorden
die ik steeds spreek
ben ik te onduidelijk
naar mijn woorden
die ik steeds spreek
ben ik te onduidelijk
nee is toch duidelijk nee
je moet niet aan me zitten
al ben je stapel op mijn
ik moet niks van je weten
je moet niet aan me zitten
al ben je stapel op mijn
ik moet niks van je weten
maar sorry je hebt het verpest
onze vriendschap is stuk
doordat jij je handen
niet thuis kan laten
onze vriendschap is stuk
doordat jij je handen
niet thuis kan laten
ik heb te vaak gesmeekt
maar nu is het genoeg
ik verbreek onze contact
voor me eigen veiligheid
maar nu is het genoeg
ik verbreek onze contact
voor me eigen veiligheid
Reacties op dit gedicht
| Mamsiemomo: | Maandag, februari 02, 2009 08:36 |
| Juist, duidelijk zijn. Ja is ja en nee is nee..!! Goed bezig! Liefs, Mamsie |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, februari 02, 2009 00:37 |
| Begrip, dat is wat je nodig hebt, lijkt mij. En als dat er niet is kun je het contact inderdaad beter verbreken. Veel sterkte gewenst. Liefs, Peter. |
|
| ela: | Maandag, februari 02, 2009 00:17 |
| Goed zo, van je afbijten. ela |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 02, 2009 00:17 |
| en dat heb je goed gezegd! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||