Het is kwart over twaalf en ik lig op bed,
Ik kan niet slapen,want jij vroeg me jou te vergeven,
Voor alles wat je fout deed,
Je zei dat je me terug wou, en zelfs dat het je speet.
Je behandelde me als oud speelgoed
maar ik bleef in jou geloven,
Ik hield ondanks al je vernederingen toch altijd goeie moed.
Als het me allemaal teveel even teveel werd,
in een tijd van pijn en verdriet,
Dan ging jij met je vrienden wat drinken, maar hoe ik me voelde, dat boeide jou niet.
Jij zou voor mij zorgen, en er altijd voor mij zijn.
waar was je dan toen ik je nodig had? Je beloftes waren alleen maar schijn.
Dus ga maar weg met al je praatjes, met je krokodillentranen en je spijt,
Want ik ben nu sterker geworden,
En heel diep in mijn hart weet ik dat je me misleid.