Picassina.

Picassina.

zoetgevooisde kantjes, zachte randjes
armen die als Picasso schots en scheef staan
met ogen overal waar ze niet horen
alsof dimmers zorgen voor mooier licht
wanneer je vol gesloten irissen, kortzichtig
kleur uit iemands lach kan grijpen

alsof ik je lek zou prikken met een speld
wanneer ik je lippen aaneen kan naaien
met grove draadsteken, zo zwijgzaam
de zombie look, lijkt in te zijn - doods
want net als kunstenaars,
krijg je toch dan pas naam.

Geschreven door

Marina van Vledder

Reacties op dit gedicht

Marina van Vledder vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

PoeMustDie:	Dinsdag, februari 03, 2009 17:05
Hier ben ik het volkomen oneens mee! Zombie-groet, PMD

M-Rose:	Dinsdag, februari 03, 2009 16:19
fraai beschreven werk-woorden-stuk maar,, geef mij maar Salvador Dali die Pablo = niet mijn stijl

lexx:	Dinsdag, februari 03, 2009 15:36
welnee :) aai luve joe

Over dit gedicht

Auteur: Marina van Vledder
Gecontroleerd door: Marina
Gepubliceerd op: 03 februari 2009
Thema's: [Ironie]