Stil ben ik van binnen, omdat ik geen woorden kan vinden, om uit te leggen hoe ik me voel. Is er iemand die begrijpt wat ik bedoel? Ik zet een masker op, en even voel ik me weer top. Niemand ziet dan wat er binnen aan me knaagt, totdat het blije gevoel weer vervaagt. Dan word ik weer stil, begin woorden te zoeken maar het zijn er te veel. Het duizelt in mijn hoofd, Is er iemand die me gelooft? Er is niets wat me kan afleiden, om mijn gevoel van angst te kunnen bestrijden. Hoe ik het ook probeer, alle gedachtes en gevoelens komen weer. Het houdt niet op, hoe zet ik dit stop?