hel in leven
Mijn leven
was opeens
niets meer.
Alleen een
klein lichtje
dat steeds
groter werd.
Tot het op
een dag
voor eeuwig
verdwijn
Reacties op dit gedicht
| rauts: | Woensdag, maart 04, 2009 16:08 |
| ik weet wat je voel of door maakt denk ik tog veel sterkte een succes j... |
|
| Samhain: | Zondag, februari 08, 2009 18:19 |
| Niet doen hoor, mensen houden van je en hebben Jou nodig, liefs en wijsheid, je komt er wel, heb geduld, ook mijn leven gaat al jaren niet over rozen, eens komt alles goed, met de liefde en met werk en kotertjes!!! Voor jou ook!!!!!! Heel veel liefs Sammie:P GELOOF IN JEZELF!!! Dan zal God je helpen!! XXX | |
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 06, 2009 03:04 |
| hier word ik ook stil van... | |
| *Fire_Fly*: | Dinsdag, februari 03, 2009 21:57 |
| Wow ik val echt helemaal stil! Kort maar krachtig omschrijf je hier een gevoel wat volgens mij heel sterk speelt bij je... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||