geen afscheid hebben genomen
van een geliefde wie er nu niet meer is
iemand met wie jij altijd lol trapte
je gaat er aan kapot, aan het gemis
aan het feit,
dat hij nooit meer met jou thee drinkt
dat hij nooit meer naast je op de bank springt
als jij tv aan het kijken bent
je mist hem nu al, die fijne vent
de vent, die van je moeder hield
nooit probeerde jouw vader te vervangen
maar er wel altijd voor jullie was
het hart.. is zo breekbaar als glas
een stilte, een stilstand, zo plotseling
weg, verdwenen
gordijnen sluiten
waar laatst nog zonlicht door heeft geschenen
nu heeft het geen zin meer
de branding van het hart weg
en steeds denk je terug aan de herrinneringen
bij elk klein, bij alle grote dingen
iedere keer, opnieuw, weer