Verdriet
Op een avond keek ik naar het licht van de maan
De sterren die glinsteren
Niemand die me verstaat
Niemand die weet wat ik voel
Tranen vloeien over mijn wangen
Met mijn gedachten bij hem
Het gemis blijft zo groot
Verdriet gaat niet weg
Niemand die me verstaat
Niemand die begrijpt hoeveel verdriet het met geeft
Tranen blijven vloeien
Maar stilaan verdwijnt de maan
Ik veeg mijn tranen droog
En dan is het weer tijd voor een nieuwe dag...
De sterren die glinsteren
Niemand die me verstaat
Niemand die weet wat ik voel
Tranen vloeien over mijn wangen
Met mijn gedachten bij hem
Het gemis blijft zo groot
Verdriet gaat niet weg
Niemand die me verstaat
Niemand die begrijpt hoeveel verdriet het met geeft
Tranen blijven vloeien
Maar stilaan verdwijnt de maan
Ik veeg mijn tranen droog
En dan is het weer tijd voor een nieuwe dag...
Reacties op dit gedicht
| Maggel: | Donderdag, februari 05, 2009 10:36 |
| Niemand kan inderdaad 100% begrijpen wat je voelt. Maar goeie vrienden willen dat toch proberen. Laat de tranen maar vloeien, het kan alleen maar deugd doen. Verdriet gaat inderdaad moeilijk weg, maar je moet het proberen een plaatsje te geven in het verleden en nu te kijken naar het heden en de toekomst. Sterkte!! | |
| funisgone: | Woensdag, februari 04, 2009 23:07 |
| Ik voel met je mee! | |
| tinkelbel10: | Woensdag, februari 04, 2009 23:02 |
| gemis doet pijn...heel veel sterkte. liefs Tina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flyer4life | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||