Bert Lagom: | Maandag, mei 13, 2002 13:16 |
In dit gedicht beschrijf je een stukje uit een gebeurtenis die ik zelf mee gemaakt heb. En een goede vriend van me gaf me de raad om de strijd tussen mijn hart en verstand te staken. Door te luisteren naar mijn verstand. Dan kon ik pas strijden tegen de pijn van het verlies. Om dan weer op te staan en opnieuw te leven. Hopelijk dat jouw strijd tussen je hart en verstand snel zal beëindigd worden. | |
Luka: | Zondag, april 21, 2002 17:21 |
Je hebt zeker kracht genoeg, maar... wil je wel vechten? Kim xxx |
|
Ron The Don: | Woensdag, april 10, 2002 16:13 |
Mooi gedicht. Wil je er wel tegen vechten? |
|
JM: | Dinsdag, april 09, 2002 20:13 |
Mooi geschreven, maar er is één ding dat je vergeet: de toekomst. Hij zal vanzelf komen en wat hij je brengt? Who knows? Pluk de dag zoals hij is en ween niet om het heden of verleden, maar kijk uit naar de toekomst. | |
karoleke: | Zondag, april 07, 2002 10:19 |
volg je hart, zo zal je het gelukkigst zijn | |
Hanneke Eirinn: | Zaterdag, april 06, 2002 14:20 |
mooi Susanne :) | |
michel.t: | Vrijdag, april 05, 2002 22:50 |
sta niet stil bij het verleden of het heden maar kijk naar vandaag ;) | |
Di Angeli: | Vrijdag, april 05, 2002 22:47 |
Mooie tegenstellingen, uiteindelijk ook nog de wens naar het verleden. Soms is het moeizaam bij het heden te blijven. Vechten is meestal niet nodig je ontkomt niet aan je bestemming, waarheen.....who knows? |
|
Auteur: Susanne X | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2002 | ||
Thema's: |