Pook

Haar ribbenkast kraakt
als ze moeizaam, pijnlijk,
zichzelf probeert op te richten.

Al kreunend kijkt ze om
zijn lichaam, verdraait
verkeerde hoeken, splinters.

Glijdend kruipt ze
haar handen door zijn bloed
eerst laveloos, nu levenloos.

Beschonken, nog maar eens
zijn handen, het eelt, pijn
zwart... redding in tastbereik
de pook ligt nog in haar hand.

Geschreven door

Punt

Reacties op dit gedicht

Punt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lexx:	Donderdag, februari 05, 2009 16:07
redding in tastbereik, om weer opnieuw te sterven. :)

PoeMustDie:	Donderdag, februari 05, 2009 15:29
Ik begrijp ''m niet. Zal wel aan mij liggen. PMD

Over dit gedicht