Alles wat ik vrees, is mijn leven
Het is alsof ik altijd de verkeerde weg neem
In mijn hoofd één grote warboel
De dingen stapelen zich maar op
Gevangen tussen leven en dood
Angst om opgesloten toe te moeten kijken
Hoe het leven voorbij gaat.
Dit leven doet mij te veel verdriet.
Mijn ziel wordt steeds zwakker
En mijn hart doet zo’n pijn
Soms denk ik dat het goed gaat
Maar dan ineens komt de brok in mijn keel
En al die onzekerheid
Het gemis van bepaalde personen
En het verdriet van Santos.
Zucht..Ik weet het niet
Alles wat ik vrees, is mijn leven
In mijn hoofd één grote warboel
De dingen stapelen zich maar op
Gevangen tussen leven en dood
Angst om opgesloten toe te moeten kijken
Hoe het leven voorbij gaat.
Dit leven doet mij te veel verdriet.
Mijn ziel wordt steeds zwakker
En mijn hart doet zo’n pijn
Soms denk ik dat het goed gaat
Maar dan ineens komt de brok in mijn keel
En al die onzekerheid
Het gemis van bepaalde personen
En het verdriet van Santos.
Zucht..Ik weet het niet
Alles wat ik vrees, is mijn leven
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 06, 2009 03:08 |
| idd...dapper van je | |
| maria : | Donderdag, februari 05, 2009 18:44 |
| je vreest en toch schreef je dapper van je en wees daar trots op knuffie, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Not Happy | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||