voor pa
Een stil verdriet in lege dagen
Vergane zin in glorietijd
Die zinloosheid kwam op met vlagen
Wat steeds weer bleef dat was de spijt
Wat dreef je door die lege dagen
De lust en hartstocht bleef het langst
Het leven bleef je aandacht vragen
Maar daarvoor was jij steeds het bangst.
Je kansen mistte je steeds vaker
Ze vlogen als de wind voorbij
Steeds was jij onbewust de maker
Je deed steeds weer een stap opzij
Geen zin meer om iets op te pakken
Je raakt het op het end toch kwijt
Jouw start bleef aan je leven plakken
Jouw end kwam in vergetelheid
Over dit gedicht
| Auteur: empty-hands | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||