Hun lijden….is mijn last
Hé pap, nog zeven jaar
heb ik jou leeftijd
met angst kijk ik vooruit
nimmer vergeet ik de dag
je ineen kromp van pijn
en mij je visspullen gaf
je wist het voor iedereen
dat je tijd was gekomen
ook al verzette je er tegen
je lijdensweg was een hel
zoals ook voor ons
nu zit ik zonder wijsheid
mijn pijn van je lijden
wil ik de kinderen onthouden
kan mijn hart niet verdragen
het was erfelijk zeiden ze
we moesten stoppen met roken
met al die pijn, onmogelijk
de tijd is verstreken
mijn pijnen dieper als voorheen
het roken altijd gebleven
moet ik vluchten
alles achterlaten voor het afscheid
om het lijden te vermijden
niet mijn pijn
maar van hen die blijven
ik weet het niet
wel dat ik ben blijven roken
mijn schuld als het misgaat
mijn dilemma is groot pa
de kinderen
spaar hun het lijden
haal me dan ineens.
06-04-‘02/0:19
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Dinsdag, april 09, 2002 19:28 |
| God Mea dit gedicht...gaat door merg aan been, mijn merg en been dan toch...de tranen kwamen echt in me op...Waarom? Zoveel liefde man man man, zoveel, dat dat bestaat... Ik begrijp wat je bedoelt (op mijn manier) je wenst hen niet dat verschrikkelijke gevoel toe. Maar jij bent hen niet! Nu of later, het lijden zal er zijn en ook het goede gevoel dat ze zeker en vast aan je zullen overhouden en dat zal hen vast de kracht hebben door te gaan. Nogmaals jij bent hen niet, wie zegt dat zij e |
|
| waterval: | Zaterdag, april 06, 2002 17:20 |
| in gedachten nu bij mijn vader.... ik ben zijn leeftijd van "toen" al voorbij....... | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 06, 2002 13:02 |
| Ik kan hier niets op zeggen~~~~ | |
| Thecool: | Zaterdag, april 06, 2002 10:47 |
| Kom op Wil Ik snap je pijn Maar dit verdomde leven houd eens op Ik heb maar eens hoop ik hoop dat het hiernamaals bestaat en dan eens lekker feesten met oude bekenden Das mijn drijveertje stiekum in me |
|
| maneschijn: | Zaterdag, april 06, 2002 09:28 |
| *slik*.. enorme knuffel x maantje |
|
| christina: | Zaterdag, april 06, 2002 00:42 |
| Even geen woorden ... Kom op he laat het niet te zwaar wegen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2002 | ||
| Thema's: | ||