verloren engel
Een verloren engel,
Tastend in het duister,
Hoe ze valt en weer opstaat,
Hoe ze klimt naar het licht,
En dan toch weer neergaat,
Ik sta vlak voor d’r neus,
Geef haar een helpende hand,
We kunnen elkaar niet zien,
Maar we hebben een echte band,
In het licht geklommen,
Een weg door het duister gevonden,
Eindelijk zijn we in het licht,
Iets wat we niet alleen konden.
Tastend in het duister,
Hoe ze valt en weer opstaat,
Hoe ze klimt naar het licht,
En dan toch weer neergaat,
Ik sta vlak voor d’r neus,
Geef haar een helpende hand,
We kunnen elkaar niet zien,
Maar we hebben een echte band,
In het licht geklommen,
Een weg door het duister gevonden,
Eindelijk zijn we in het licht,
Iets wat we niet alleen konden.
Reacties op dit gedicht
| nanine: | Zondag, februari 08, 2009 17:27 |
| wauw, heel mooi, heel poetisch! t raakt me | |
| kerima ellouise: | Zondag, februari 08, 2009 14:14 |
| mooi ik zou wel de hoofdletters wegdoen en ''d''r'' vervangen door ''haar'' liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bas-bas | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||