een erfstuk
De ring van je opa
door je moeder bewaard
word nu door een goudsmid
een beetje verzwaard.
Hij was in de loop der jaren
door hard werken afgesleten
en had een halve eeuw lang
niet meer aan een vinger gezeten.
Nu ga jij hem weer dragen
hij heeft voor jou nu dubbele waarde
een herinnering aan je opa en moeder
en aan hun leven hier op aarde.
door je moeder bewaard
word nu door een goudsmid
een beetje verzwaard.
Hij was in de loop der jaren
door hard werken afgesleten
en had een halve eeuw lang
niet meer aan een vinger gezeten.
Nu ga jij hem weer dragen
hij heeft voor jou nu dubbele waarde
een herinnering aan je opa en moeder
en aan hun leven hier op aarde.
Reacties op dit gedicht
| michris: | Zaterdag, april 06, 2002 21:35 |
| Deze raakt me. Ik draag de ring die mijn vader aan mijn moeder gaf in hun verkeringstijd, Hun beider initialen staan erin gegraveerd. Het is een kostbaar bezit, of ik ze nog voelen kan, elke dag weer. liefs, michris |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, april 06, 2002 12:56 |
| Realiteit! | |
| christina: | Zaterdag, april 06, 2002 09:49 |
| Wat gaat er boven emotionele waarde die aan een erfstuk vaak vast zit Ik draag mijn moeder haar trouwring al jaren Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2002 | ||
| Thema's: | ||