uiteindelijk
Ik hoor een stem
vervuld van eenvoud en verlangen
smachtend naar realisatie
met een ontembaar ontwaken.
De lach van het licht
doet de tranen
van de duisternis vergeten
want ze opent deuren
naar een duurzaam geluk
als de winter in mijn hart
voorgoed is vertrokken
en appelbloesems schitteren
in mijn vruchtdragend paradijs
vervuld van eenvoud en verlangen
smachtend naar realisatie
met een ontembaar ontwaken.
De lach van het licht
doet de tranen
van de duisternis vergeten
want ze opent deuren
naar een duurzaam geluk
als de winter in mijn hart
voorgoed is vertrokken
en appelbloesems schitteren
in mijn vruchtdragend paradijs
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, februari 08, 2009 22:50 |
| Da''s een mooie binnenkomer, goed hoor! :) switi lobi |
|
| tinkelbel10: | Zondag, februari 08, 2009 22:27 |
| heel mooi:P | |
| Samhain: | Zondag, februari 08, 2009 21:42 |
| Prachtig........... liefs Sammie X | |
Over dit gedicht
| Auteur: johannijmeijer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||