Negenendertig trappen
negenendertig trappen
okee, het speelt geen film
enfin, ik speel er niet in
niet in de film, wel op de trappen
ik heb ze dikwijls beklommen
en ook terug afgedaald
o ja, what goes up must come down
in dit geval was ik dat
negenendertig beklede trappen
bekleed met een loper, rood en wit
aan de zijkanten blauwe strepen
meer dan negenendertig
die strepen heb ik nooit geteld
ik voelde wel de trappen
in mijn benen, zij hapten
in mijn kuiten, alle negenendertig
nu loop ik ze niet meer
zij verheffen zich nog steeds
naar hoger niveau gelegen
grenzen waar ik niet meer kom
niet meer moet komen
laat het over aan anderen
die nog willen trouwen
bovenaan de negenendertig trappen
(gewerkt als begeleider van huwelijken gemeentehuis Borgerhout)
okee, het speelt geen film
enfin, ik speel er niet in
niet in de film, wel op de trappen
ik heb ze dikwijls beklommen
en ook terug afgedaald
o ja, what goes up must come down
in dit geval was ik dat
negenendertig beklede trappen
bekleed met een loper, rood en wit
aan de zijkanten blauwe strepen
meer dan negenendertig
die strepen heb ik nooit geteld
ik voelde wel de trappen
in mijn benen, zij hapten
in mijn kuiten, alle negenendertig
nu loop ik ze niet meer
zij verheffen zich nog steeds
naar hoger niveau gelegen
grenzen waar ik niet meer kom
niet meer moet komen
laat het over aan anderen
die nog willen trouwen
bovenaan de negenendertig trappen
(gewerkt als begeleider van huwelijken gemeentehuis Borgerhout)
Reacties op dit gedicht
| ela: | Maandag, februari 09, 2009 15:00 |
| ar de trouwzaal in het gemeentehuis, maar hier zijn er leuningen, gelukkig.ela | |
| kerima ellouise: | Maandag, februari 09, 2009 14:39 |
| smile....je hebt de kuiten dan van een wielrenner ? (a) leuk geschreven Ronny! liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Maandag, februari 09, 2009 14:37 |
| :)moet er wel bij lachen...er waren ook die tel-saaie dagen bij concludeer ik dan.....graag gelezen stevige groet van mij willem |
|
| karinvangelder: | Maandag, februari 09, 2009 14:32 |
| prachtig Ronny nu weet ik tenminste waar ik versleten knieen van heb leuk neergezet ! liefs , Karin . |
|
| roosjerood: | Maandag, februari 09, 2009 14:25 |
| prachtig mooi je schrijven | |
| Anneke Bakker: | Maandag, februari 09, 2009 12:59 |
| Hopelijk hebben de huwelijken door jouw toedoen stand gehouden en kun je met genoegen negenendertig trappen voor lief nemen. Mooi gedicht trouwens. Lieve groeten Anneke |
|
| isolina: | Maandag, februari 09, 2009 12:48 |
| mooi , maar negenendertig trappen dan zou ik mooi niet trouwen !!!!!!!! knuff maria (Isolina) | |
| tweety-ysje: | Maandag, februari 09, 2009 11:36 |
| prachtig mooi omschreven :) | |
| trucker klaas: | Maandag, februari 09, 2009 11:06 |
| die lichtvoetigheid ben ik ook al twintig jaar kwijt herkenbaar ,klaas |
|
| switi lobi: | Maandag, februari 09, 2009 11:02 |
| Ze hebben je naar dankbare taken geleid Ronny en vast ook stevige kuiten (a) Liefs, switi lobi |
|
| Lily May Parker: | Maandag, februari 09, 2009 10:35 |
| Hey Ronny, ik werk op de Burgerlijke Stand van De Haan...ik begrijp het verhaal volkomen! kus Lily May |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||