(PS) Zeewind
zacht fluister van de wind
vertelt me waar ik naar toe ga
draagt de wind me zorgen voor even
langzaam geruis van de zee
de kalmte en leegte
even niks moeten
even niks hoeven
Ik val in het zand
tranen zo lang verborgen
verlaten me wang
uren lig ik in het zand
naar de lucht te turen
luisterend naar de wind
die langs de duinen suist
de lucht begint zwart te kleuren
de maan komt aan de hemel te staan
dan is het tijd om naar huis terug te gaan
Reacties op dit gedicht
| miepke: | Dinsdag, februari 10, 2009 18:22 |
| zeer mooi doe zo door |
|
| inco: | Dinsdag, februari 10, 2009 10:24 |
| verdrietig maar mooi gedicht. succes en liefs ingrid |
|
| Ludy: | Maandag, februari 09, 2009 22:28 |
| Succes deze nieuwe ronde! Liefs, Ludy |
|
| Geheimen: | Maandag, februari 09, 2009 22:25 |
| mooi en triest. Ook veel succes. Groetjes G. |
|
| wijnand.: | Maandag, februari 09, 2009 22:17 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||