Verschijnsel

De ijzige nacht
wordt enkel doorbroken
door het flikkerende vlammetje
dat een geheime naam heeft.

Het vurige licht
in glas gereflecteerd
kan niet fatsoenlijk verwarmen,
het bevroren hart klopt traag.

Het verre schijnsel,
horizonbreed, zichtbaar,
de afstandelijke liefde
die niet wordt beantwoord.

In de seconde
wanneer de zon opkomt
zal dat kleine lichtje
er niet meer toe doen.

Op het moment
dat de nieuwe liefde
zich aandient - verwarmend -
zal het oude simpelweg

*POEF*

verdwijnen.

Geschreven door

Punt

Reacties op dit gedicht

Punt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Odypody:	Dinsdag, februari 10, 2009 21:15
Liefde op afstand, maar dichtbij in het hart. Ontdooien het ijs, en de waakvlam van liefde opporren. Poef...een liefdesvuur:)

roosjerood:	Dinsdag, februari 10, 2009 12:25
nieuwe liefde maakt plaats en doet de oude slijten echt met waarheid verwoord

eye witness:	Dinsdag, februari 10, 2009 12:23
wrom enter je niet na je punten?? ik kom zelden nog bij de gedichten kijken maar was ineens nieuwsgierig naar gedichten van Punt. :-)

Over dit gedicht