op stenen sokkel uit wit porfier
staat wachtend een uurwerk uit ijzer
net nu ’t bewolkt is schat ik de tijd -
misschien bijna vier – en luister
naar vogelzangwijzen
vandaag vloeien schaduwen in nazomerlicht
zij wandelen ’s namiddags naar ’t oosten
de lucht is heel helder en ver reikt het zicht -
ik weet van geen tijd en wil het ook niet -
de wijzers zij tonen en roesten.
sunset 13-02-2009
| lommert: | Vrijdag, februari 13, 2009 19:45 |
| ken de stad...waar de tijd een stilstaan kent...zo ik voelde...stevige groet van mij '' willem |
|
| lonely 1: | Vrijdag, februari 13, 2009 13:59 |
| wohw, die twee laatste zinnen doen het voor mij, heel erg mooi dit, liefs en knuff, hilde |
|
| verhavert: | Vrijdag, februari 13, 2009 10:05 |
| prachtig lieve ingo liefs martine |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, februari 13, 2009 08:51 |
| diepzinnig Nr 127 ps ik hoor niets meer van het vogeltje |
|
| roosjerood: | Vrijdag, februari 13, 2009 08:43 |
| heel mooi ,weer prachig verwoord tot heel binnenkort |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||